van Klinefelter naar vrouw 2

Toen ik oktober 2002 ontdekte dat ik een Klinefelter was, had ik het te druk met mezelf. Je leven speelt als een film voorbij. Alles wat je verwarrend en vreemd vond ga je een plekje geven, maar er blijven witte vlekken, dingen die je niet kunt plaatsen.
In februari 2003 kreeg ik dan, na een onderzoek in het AZM, te horen dat ik een aparte vorm had van Klinefelter de mozaïek vorm. XYXXY. De tweede X komt altijd van de moeder. Bij een gewone Klinefelter kan de tweede X van de vader komen. Dus bij een gewone Klinefelter zou je kunnen omschrijven, dat je 2 vormen hebt. De XX - Y en de X - XY. Bij de eerste vorm komen de 2 X en van de moeder en de Y van de vader. Het zou kunnen dat deze mensen vrouwelijker zijn, dan de tweede groep, waar X van de moeder komt en de XY van de vader.
Daarom denk ik dat er Klinefelters zijn die vrouw willen zijn en anderen man willen zijn.

Bij mij, de mozaïek, is het zo dat de tweede X altijd van de vrouw afkomstig is. Het zou kunnen dat de xxy cellen bij mij meer zijn als de XY cellen, en waar de xxy cellen voorkomen speelt natuurlijk ook een rol in mijn lichaam.


Het traject dat een Klinefelter volgt bij ontdekking is verkeerd.
Voor dat deze persoon in kwestie, een hormoonsuppletie krijgt, zou er een persoonlijkheidsonderzoek moeten zijn. Eerst ontdekken wat en wie het is en daar zijn 4 sessies van 50 min te weinig voor.
Is het een mannelijke Klinefelter of is het een vrouwelijke Klinefelter. Lichamelijk onderzoek, lijkt me ook van belang.
Als de uitslag vrouwelijk is, dan is het van belang om de patiënt duidelijk te maken, dat het vrouw zijn, een groter voordeel voor hem is, dan het man zijn. Op de eerste plaats is dan de geruststelling en begeleiding, want de Klinefelter in kwestie is nog bezig om de ontdekking te verwerken.

Deze keuze zal uiteindelijk gemakkelijker worden om te kiezen voor vrouw hormoonsuppletie of voor mannelijk hormoonsuppletie en dan kan het nog zo zijn dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt.

Nu krijg je de keuze opgelegd, men geeft je gewoon testosteron er wordt nergens naar gekeken. Mensonwaardig.

Op een gegeven moment begint die testosteron je evenwicht te verstoren. Daar kwam nog bij dat de testosteron bij mij ook nog blaasretentie veroorzaakte en de kant van de specialisten werd men niet wakker, vastgeroest in dat wat men al altijd deed.

In de loop van de tijd heb ik allerlei problemen gekregen wat mijn voeding betreft. Het laatste wapenfeit is dat ik hartritmestoornissen krijg van suiker. Of het met de testosteron te maken heeft weet ik niet.

Vrouwen die de overgang hebben gehad, en een oestrogeen tekort hebben gaan ze ook geen testosteron geven omdat ze osteoporose heeft, waarom een Klinefelter die voor een groot gedeelte vrouw is, wel, dat zijn dingen die ik niet begrijp.