2011

Website

Vorig jaar haalde ik mijn website van internet. Reden, mijn moeder was overleden en het doel om mijn moeder te overtuigen dat ze me moest vertellen, waarom dat ze me niks gezegd was er niet meer.
Dat ze me zou verstoten, want daar komt het op neer als je onterfd wordt, had ik niet kunnen dromen. Ik had altijd voor hun klaar gestaan en ik kon het niet goed begrijpen. Maar misschien is het dat wel, dat ze dat als normaal gaan vinden. Als je dan niet meer in het gareel loopt, dan zint men op wraak.

Enkele weken geleden wordt ik gemaild door iemand die denkt dat hij een Klinefelter is. We komen in gesprek, en ik zet de site op zijn verzoek ergens op internet. Waarom staat deze grote informatiebron niet op internet vroeg hij. Zet het er weer op.

Dat zette me aan het denken. Ik was de groep mensen, zoals ik, vergeten die er energie uit putten door het lezen van de site.
Het zich niet alleen voelen.

In een gesprek dat ik zondag had, kwam ik tot de overtuiging dat hij terug moest op internet. Hij staat er weer. Moet hem wel nog wat bijsleutelen maar dat komt wel goed.




Mijn Tante Marietje

Vandaag ga ik naar de begrafenis van mijn tante Marietje. Zij was de vrouw van mijn Pete Oom; Remigius waar ik mijn tweede naam aan te danken had. De mensen die achter me stonden en dat was zo letterlijk en figuurlijk. Zeker mijn tante in de tijd dat ik ontdekte dat ik geboren was met het syndroom van Klinefelter, was ze de enige die me steunde. Dadelijk met mijn fiets naar Klimmen naar de Remigius kerk.
Er is een voelbare leegt in me. waar ik weer overheen moet komen. Ook al zie je mensen niet meer, je weet dat ze bij je zijn. Als ze te komen overlijden, is er leegte, onmetelijk leegte….

De Tsiet II

Waarom dat gedicht?


Het is typisch een gedicht wat bij de Klinefelter hoort. Iemand die Klinefelter heeft moet een rustig leven lijden. Moet in een veel lager tempo leven. Doet hij dat niet, dan raakt hij overspannen.
Vroeger toen ik kind was, zat ik op het stoepje voor de deur van ons huis in de zon. Iedereen in het gezin en om me heen in de straat was druk met van alles en ik zat daar te niksen, lekker in de zon te niksen. Op een gegeven moment, kwam de bakker en die belde aan, de deur zwaaide open en mijn moeder stond achter me. Zits se werm nuuks tse doeè? Zit je weer niks te doen, was haar altijd zelfde commentaar. Ze begreep het niet. Ik was niet niks aan het doen, ik was mijn lichaam in rust aan het brengen, omdat ik steeds dingen moest doen in hun tempo.


En nu is dat nog steeds zo. Ik heb mijn rust nodig. Ik plan ook niks, alleen als ik naar het ziekenhuis moet of een dringende afspraak heb. Ik pluk elke dag en zit vaak gewoon niks te doen, zittend in mijn tuin, of op de bank, mijn lichaam tot rust brengen.


Mensen die niet begrijpen, dat ik zo moet leven, daar stop ik mee.

De Tsiet (Kerkraads Gedicht)

DE TSIET
DE TIJD

Der miensj va hü deet of ut brent
De mens van vandaag doet alsof het brand

heë jakkert mer en broest en rent.
hij jakkert maar en vliegt en rent

Flotter jeet ut, drop en druvver,
Vlugger gaat het, erop en erover

ut leefste sjleug me sjtukker uvver.
het liefste slaat men stukken over

Tsiet is jeld, doa sjteet me drop,
Tijd is geld, dat vind men het belangrijkste

der inge drieënt der angere op.
de ene draait de andere op.

Me kiekt nit um, jing inkel kier,
Men kijkt niet om gen enkele keer

me jeet mer durch en ummer wieër
men gaat maar door en verlegd steeds de grenzen.

Bij nuuks mieë wead noch sjteljesjtange,
Bij niks meer wordt stil gestaan,

sjrit vuur sjrit wead wieër jejange
stap voor stap wordt verder gegaan.

Zoeë vlüjje weche, daag en ing stond,
Zo vervliegen weken, dagen binnen een uur

voet wie inge blits, jraat wie ing sekond.
weg als een bliksem, net als een sekonde

Da ziet me ópins vul tse spieë,
Dan ziet men in eens veel te laat

wat me verpast hat, kunt nit mieë.
wat men gemist heeft, komt niet meer.

In plaatsj va jage mós me doarum verzukke,
In plaats van te jagen, moet men daarom proberen

ut sjunste van der daag tse plukke.
het mooiste van de dag te plukken

DER HERJOD HAT DE TSIET JEMAAT
GOD HEETF DE TIJD GEMAAKT

VA TSOUWE HAT HEE NUUS JEZAAD
VAN HAASTEN HEEFT HIJ NIKS GEZEGD

Het jaar 2010

Het jaar eindigde zoals het begon, met toch een lichtpuntje.
Het begon om het knokken van en stukje erfenis wat ik nog moest krijgen van het vadersdeel, mijn moeder had me onterfd. Zij had me al te veel gegeven in haar leven. Slaag, geen liefde, de x van XYXXY. Genaaid door een vrouw, figuurlijk wel te verstaan. Of hadden die 5 aasgieren van zussen er mee van doen. De appel valt niet ver van de boom en in dit geval klopt dat. In 2008 en 2009 hadden ze zich nog even 9000 euro per persoon in hun zak geduwd. De 200.000 euro die mij vader en moeder gespaard hadden, hadden ze sowieso al er door heen gejaagd op die paar jaartjes. Waren ze nu allemaal arme sodemieters, dan had ik daar nog begrip voor, maar nee dat is niet het geval. Ze stikken van het geld, maar hoe rijker als je bent hoe hoger de "Habgier". 8 Juli had ik dan eindelijk dat stukje van mijn vader, wat ik eigenlijk al op 1 juli had moeten krijgen. het is goed dat ik een paar internetsites heb, want naast de "Habgier" zijn ze allemaal bang dat hun goede naam door het slijk wordt gehaald. Maar dat door het slijk halen doe ik natuurlijk niet, dat doen ze zelf, door hun daden.
In juli wordt ik ook met de dood bedreigt door mijn buurjongen uit Kazachstan, omdat ik 3 maal per week 8 minuten roei. Een paar dagen van te voren had een dronken man me van de fiets geslagen en deze 2 incidenten was voor mij het signaal om eens kijken om de flat waar ik woonde te verlaten. Ik ging opzoek om een huis te kopen. Ik wilde een huis en niet meer een flat en dat krijg je alleen maar in Nederland als je een koopt, over discriminatie gesproken. Ik vond en huis op de Molenberg in Heerlen. De modelwoning, ik hoefde niks te doen, alleen maar in te trekken. Aan aflossing betaal ik minder als mijn huur. Op 6 november trok ik in. Mijn leven nam een keerpunt.

Actonel

Als je ernstige bot-ontkalking hebt, dan schrijven ze je fosomax, of actonel voor om de botten sterker te maken. Na 7 jaar, had ik er en lactose intolerantie van overgehouden. Bovendien vond ik op internet, dat het er voor zorgt dat de de kaak ontkalkt. Er ontstaan ruimtes bij de wortels van de tanden en die gaan dan ontsteken. Ik ben 3 tanden verloren door die flauwekul en de ontsteking van de voor tanden heb ik daar ook aan te danken. Bovendien heb je steeds last van tandsteen. Waarvan de tandarts dan zegt dat je niet goed poetst. Ik ben gestopt. Kreeg wel wat commentaar van mijn nieuwe endocrinoloog in Maastricht, maar uiteindelijk gaf ook deze zijn toestemming. Ze weten van mensen die 5 jaar actonel slikken dat dit 10 jaar zijn werk blijft doen. Dus ik heb het 7 jaar geslikt dan kan het best zijn dat het 14 jaar houdt of nog langer. Maar dat zien we dan wel, als we nog op deze wereld rond tippelen. Dus stop met die rotzooi als je hem slikt, de voordelen wegen niet op tegen de nadelen. Bewegen is beter om geen bot-ontkalking te krijgen dan al die troep.