Afvallen
03/11/12 05:50 Filed in: Persoonlijk
Het was vorige week 10 jaar geleden, dat ik ontdekte, dat ik geboren ben met het syndroom van Klinefelter. Terug kijkend is er veel gebeurd in de afgelopen 10 jaar.
3 maal in de krant. En zelfs een documentaire.
Afgevallen tot 80 kg, maar ook weer bijgekomen tot 100, weer afgevallen tot 87,5 en door een fout van een specialist, weer bijgekomen tot 114. Momenteel weer 96. Te zwaar is niks. Dan heb ik te veel problemen. Nu proberen weer terug naar 80, want dan is mijn BMI goed, mijn testosteron niveau hoogstwaarschijnlijk ook, want onderzoek heeft uitgewezen, dat mannen met veel buikvet een lage testosteron waarde hebben.
10 jaar geleden zei ik, over 5 jaar zit ik in een rolstoel, dat heeft langer geduurd. Na 9 jaar heb ik een scootmobiel en een ligfiets, maar dan een driewieler. Lopen is moeilijk en wordt steeds moeilijker. Ook als ik minder weeg, is het lopen moeilijk.
Een Lactose intolerantie van de actonel en de fosamax die ik 7 jaar geslikt heb.
Blaasretentie door het roeien en gebruik van testosteron.
Allergisch voor alcohol. De geneugten van het leven zit er voor bij niet meer in, maar dat is niet zo erg voor me.
Onterfd door mijn moeder, na haar overlijden wilde ze me toch nog even zeggen, dat ik een ongewenst kind was, maar dat wist ik al heel lang, zelfs nog voordat ik het zelf ontdekt had.
Een huis gekocht, tja dat ook nog. Kan ik de jaren die nog resten van mijn leven toch nog zo inrichten zoals ik dat wil.
Ik leef intenser, dat wel. Kan me vrijwel alles herinneren wat er gebeurd is de laatste 10 jaar. Ik heb het gevoel, dat ik 51 jaar geslapen heb en nu wakker ben.
Gaat het goed met me? Ik kan er geen zinnig antwoord op geven, maar laten we het er op houden, dat er mensen zijn, waarmee het slechter gaat en in die zin is het leven dat wat je er van maakt.
3 maal in de krant. En zelfs een documentaire.
Afgevallen tot 80 kg, maar ook weer bijgekomen tot 100, weer afgevallen tot 87,5 en door een fout van een specialist, weer bijgekomen tot 114. Momenteel weer 96. Te zwaar is niks. Dan heb ik te veel problemen. Nu proberen weer terug naar 80, want dan is mijn BMI goed, mijn testosteron niveau hoogstwaarschijnlijk ook, want onderzoek heeft uitgewezen, dat mannen met veel buikvet een lage testosteron waarde hebben.
10 jaar geleden zei ik, over 5 jaar zit ik in een rolstoel, dat heeft langer geduurd. Na 9 jaar heb ik een scootmobiel en een ligfiets, maar dan een driewieler. Lopen is moeilijk en wordt steeds moeilijker. Ook als ik minder weeg, is het lopen moeilijk.
Een Lactose intolerantie van de actonel en de fosamax die ik 7 jaar geslikt heb.
Blaasretentie door het roeien en gebruik van testosteron.
Allergisch voor alcohol. De geneugten van het leven zit er voor bij niet meer in, maar dat is niet zo erg voor me.
Onterfd door mijn moeder, na haar overlijden wilde ze me toch nog even zeggen, dat ik een ongewenst kind was, maar dat wist ik al heel lang, zelfs nog voordat ik het zelf ontdekt had.
Een huis gekocht, tja dat ook nog. Kan ik de jaren die nog resten van mijn leven toch nog zo inrichten zoals ik dat wil.
Ik leef intenser, dat wel. Kan me vrijwel alles herinneren wat er gebeurd is de laatste 10 jaar. Ik heb het gevoel, dat ik 51 jaar geslapen heb en nu wakker ben.
Gaat het goed met me? Ik kan er geen zinnig antwoord op geven, maar laten we het er op houden, dat er mensen zijn, waarmee het slechter gaat en in die zin is het leven dat wat je er van maakt.