2019

Zuyderland discrimineert

Ik kreeg 2 April een verwijzing van mijn huisarts naar het psychologisch centrum van het Zuyderland, omdat ik vaak depressief ben. Dat heeft niks met de transitie te maken, want dat was ik van te voren ook al. Ik had al een verwijzing gekregen in 2016, maar omdat ik toen ook een verwijzing kreeg van de VuMc heb ik die niet laten doorgaan, ik had wel een uitnodiging gekregen. 2 dingen te gelijk vond ik toen wat te veel van het goede.
Zuyderland moet zich na 7 werkdagen bij je melden en als dat niet gebeurd kun je zelf contact opnemen, dat heb ik gedaan dus op 11 april heb ik gebeld. Ik kreeg een Doortje aan de lijn. De ze doortje weigerde me met mevr. Aan te spreken. Wat ik ook deed ze bleef me aanspreken met meneer. Ik heb haar zelfs gevraag wat mijn aanhef was in de computer, dat was mevr. zei ze, maar ondanks dat ging ze gewoon verder met meneer. De reinste discriminatie. Ik vroeg haar wanneer ik een uitnodiging kon verwachten, dat wist ze niet, want de triagist moest daar nog over beslissen, ik vroeg wat is een Triagist, dat wist ze niet.
Ik heb het naderhand maar eens opgezocht. Een Triagist is een persoon die als er een ramp gebeurt onderzoek doet wie het eerste behandelt moet worden.

Omdat het me de keel uit hing om nog langer met Doortje te praten heb ik snel een einde gemaakt aan het gesprek. Ik heb wel nog via Whatsapp mijn beklag gedaan.

Ik had van mijn huisarts een verwijzing gekregen voor mijn de psycholoog.
Na 7 werkdagen moet je opbellen. Daar was de medewerker niet van op de hoogte van de procedure.
Ik kreeg een Doortje aan de lijn.
Ik heb me duidelijk gemeld met Viviënne Crutzen. Toch bleef ze meneer tegen me zeggen, ondanks dat ik haar diverse keren er op gewezen heb dat het mevrouw is.
Ze gebruikte diverse keren het woord triage en triagist. Ik heb gevraagd naar de Nederlandse betekenis. Kon ze niet uitleggen. Op de website wordt het woord ook gebruikt. Ik wil u toch verzoeken, om voor iedereen verstaanbaar Nederlands te gebruiken in uw taalgebruik.
Het woord word hier ook nog verkeerd toegepast of is de psychiatrie van het Zuyderland een grote ramp.
Ik moest het even kwijt anders blijft het door mijn hoofd malen.
Vriendelijke groeten
Mevrouw Viviënne Crutzen.

Ik kreeg daarop het volgende antwoord.

Beste mevrouw Viviënne, bedankt voor uw bericht. Erg vervelend dat u het contact met ons niet prettig ervaren hebt. We waarderen het zeer dat u de moeite heeft genomen deze ervaring met ons te delen. De website wordt op korte termijn aangepast dus hier wordt aan gewerkt! Bedankt voor uw feedback! Hartelijke groet van het webteam.


Ze hebben inderdaad de website aangepast.

In afwachting van de uitslag van de triage hoorde ik niks meer. Nu was ik 27 Juni bij de psycholoog in Amsterdam en vroeg haar of zij eens niet kon bellen. Dat heeft ze gedaan.
Van haar kreeg ik te horen, dat ze op die zelfde 11 april de huisarts gebeld hebben en me hadden afgewezen. Nu was ik vlak nadat ik in Amsterdam was geweest nog bij mijn huisarts geweest, en ik heb het er met haar nog over gehad, maar ze had me niks gezegd, ik begreep er niks van. Dat de assistenten van de huisarts me discrimineren, dat is al vanaf het begin dat ik met de VuMc bezig ben zo. Waarom dat die assistenten allemaal zo conservatief en discriminerend te werk gaan is mij een raadsel. Het kan soms verkeerd uitpakken.
Zo kreeg ik vorig jaar in november een ernstige hartritmestoornis, men weigerde gewoon een ambulance te bellen, terwijl ze dat bij andere gewoon meteen doen. Ik bel nu ook mijn huisarts nooit meer als he me weer overkomt, dan bel ik gewoon rechtstreeks 112. Ik heb eens een hartritmestoornis gehad in een weekend en toen was mijn hart weer tot rust gekomen, maar ik wilde het nog laten controleren door een arts, toen de assistente van de huisartsenpost me uitdrukkelijk zei dat als ik geen vervoer had, dat ze wel een ambulance zou sturen. van de assistenten van de huisarts menen dat ik naar de praktijk moet komen, terwijl ik geen auto heb. Blijkbaar hebben ze me graag dood. Want een transgender is maar lastig.
En verontschuldigd zich de huisarts wel iedere keer, maar wat schiet ik er mee op. De rotte Appels moeten ze ontslaan, want zo blijven ze discrimineren.

Maar goed. Om opheldering te verkrijgen, heb ik een klacht ingediend.
Met de volgende tekst:

Op 2 April 2019 doet mijn huisarts mevr. Vreuls een verwijzing naar de psychologische afdeling van het Zuyderland. In de verwijzing staat duidelijk vermeld dat de afdeling dan binnen 7 werkdagen contact moet opnemen met de cliënt, gebeurt dat niet dan moet ik contact op nemen. Dat heb ik gedaan.
Ik heb 11 april 2019 contact opgenomen met de psychologische afdeling. Ik kreeg een Doortje aan de lijn. Deze mevr. weigerde me mevr. te noemen. Ik heb haar al in het begin van het gesprek onderbroken en gevraagd waar om ze me geen mevr. noemt, want ik had me duidelijk aangemeld als Viviënne Crutzen, maar ondanks dat bleef ze volharden in me aanspreken als meneer. Ik heb haar gevraagd hoe ik bij hun in de computer stond, als mevr. of als meneer, als mevr. zei ze maar toch negeerde ze dat volkomen en ging verder om me aan te spreken als meneer.
Ik ben op 4 oktober 2018 van geslacht verandert. Ik ben officieel een vrouw en ik wil hebben dat ze ook als dusdanig aanspreken. Deze Doortje wilde dat niet en ik zie dat als pure discriminatie en dat is bij de wet verboden, ik eis dan ook maatregelen tegen deze persoon.
In een Whatsapp bericht heb ik dezelfde dag nog een bericht geschreven.
Ik heb nog gevraagd hoe het nu verder ging. Het was duidelijk dat deze mevr. niet op de hoogte was van de procedure zoals die vastgelegd zijn bij het zorgcentrum.
Ze vertelde dat een triagist ging beslissen wanneer ik aan de beurt was. Ik heb nog gevraagd wat een triagist was, maar dat wist ze niet. Inmiddels weet ik dat. Het woord wordt verkeerd gebruikt, maar dit terzijde.
Omdat ik niks meer hoorde heb ik de psycholoog van de Vu gevraagd eens contact op te nemen met de afdeling op Zuyderland. Uit dat contact is gebleken dat diezelfde 11 april een telefonisch contact is geweest met de assisente van de huisarts.
Waarin werd medegedeeld dat ik ben afgewezen op grond van het het feit dat ik ook een psycholoog bij de Vu had.
Dat is natuurlijk een argument wat nergens op slaat. Men had zich de moeite moeten nemen om of met de huisarts of met mij via een een intake gesprek, te vragen waarom ik nog een andere psycholoog nodig had. Dat is niet gebeurt.
Ik ga er nu vanuit dat men mij discrimineert op grond van het feit dat ik Transgender ben.
Buiten dat, had ik een schriftelijke afwijzing verwacht, ondertekend door een persoon die er toe doet. De triagist b.v., want nu zou het zo wel eens kunnen zijn dat dit gebeurt is door Doortje zonder dat er ook maar iemand anders aan te pas is gekomen. Bovendien denk ik dat, mijn verhaal er ook toe doet en men niet op grond van een verhaal van een receptioniste mij kan afwijzen.
Waarom had ik dan die tweede psycholoog nodig, heel simpel ik heb het syndroom van Klinefelter. Hierdoor ontstaan psychologische problemen, die niks met mijn transitie te maken hebben en daar gaat de psycholoog in de Vu niet over, daar komt nog bij dat ik deze persoon maar 1 maal in de 6 maanden zie, mede ontstaan door het feit dat ik last heb van hartritmestoornissen, waar ik in het Zuyderland voor behandelt wordt. Dus was mij conclusie het zou fijn zijn als alles op een plek zou zijn, maar de kans om dit alles uit te leggen is me niet geboden. Ik zie dit als pure discriminatie niet alleen van die Doortje maar ook van de afdeling psychologie van het Zuyderland.
Mocht ik hier ook niks meer van vernemen, dan ga ik een klacht indienen tegen het Zuyderland op grond van discriminatie van transgenders. En dat is zoals u weet verboden.



Daarop weer gereageerd door een mevr. Wetzels die de klacht weer doorstuurde aan de manager van de psychologische afdeling ene Sonny Burm.
Die schreef dat hij de klacht ernstig nam. Maar natuurlijk deed hij dat niet. Wat duidelijk blijkt uit het antwoord.

In het antwoord geeft hij wel toe dat de assistente discrimineert, hoewel het er expliciet niet staat.


Zuyderland Logo
Geachte mevrouw Crutzen

Allereerst wil ik u bedanken voor het maken van de melding. Communicatie is een erg belangrijk onderdeel van onze dagelijkse werkzaamheden.

Op 15 juli 2019 heb ik een klacht van u gekregen die ik in drie delen kan samenvatten:
- de bejegening van een medewerker die u met ‘meneer’ blijft aanspreken;
- de afwijzing voor behandeling;
- dat u aangeeft dat de procedure niet correct is doorlopen;
U verwacht van mij een schriftelijke reactie. Ik heb uw klacht en de aanleiding daartoe grondig onderzocht. Laat ik vooropstellen dat ik uw boosheid en de klacht rondom de bejegening volledig kan invoelen. We zullen mede op uw aangeven de procedure zoals we deze nu volgen aanpassen.


U geeft aan dat u door een secretaresse met meneer bent aangesproken terwijl u een vrouw bent en aldus wenst aangesproken te worden.
Dit is ook het minste wat je mag verwachten. Ik heb met betreffende persoon gesproken. Ze erkent ook dat ze u, ondanks correctie, meneer bleef noemen. Laat ik voorop stellen dat dit uiteraard niet hoort. Dit heb ik ook duidelijk gemaakt naar betreffende medewerker. Ik wil wel aanvoeren dat dit absoluut niet vanuit discriminerende motieven is geweest. Mw. vindt het zeer vervelend dat dit gebeurd is. Ze geeft aan dat ze in verwarring was waardoor ze u toch met meneer bleef aanspreken. Erg vervelend en niet correct maar geloof me alsjeblief dat dit niet kwaadaardig bedoeld was. Dat dit bij u zeer onprettig is overgekomen daar heb ik alle begrip voor.

Wat betreft de inhoudelijke kant: er hebben twee specialisten naar de verwijzing door uw huisarts gekeken en op basis van de beschikbare informatie waren ze in staat om een beoordeling te maken.
Voor transgender problematiek loopt behandeling in Amsterdam. De andere verwijsvragen zijn gericht op angst- en stemmingsklachten, grotendeels zonder direct verband met somatiek. Uit aanmelding blijkt duidelijk dat het om verwerkingsproblematiek gaat. (interpersoonlijke problemen / situaties) Zodoende geen strikte indicatie voor zorg binnen onze poli.
De terugkoppeling werd aan de huisarts gegeven. Dat is de procedure: zodra afwijzing wordt met huisarts per mail of telefonisch gecorrespondeerd. De huisarts is immers de verwijzer / vraagsteller.

Wat betreft de termijnen in uw geval: aanmelding 02-04, triage 09-04. Vanwege zorgvuldigheid in uw geval extra overleg 11-04 waarna berichtgeving aan huisarts.

Tot slot zullen we onze procedure aanpassen en nu actief ook patiënten informeren zodra er een aanmelding (vanuit zorgdomein) binnenkomt en of / wanneer ze een uitnodiging kunnen verwachten.





Nogmaals mijn welgemeende excuses voor de gang van zaken. Ik wens u van harte beterschap en een spoedig herstel.
Mocht u nog behoefte hebben aan een gesprek dan ben ik daar uiteraard toe bereid.


Met vriendelijke groet,
Sonny Burm
Afdelingshoofd; Zuyderland GGZ



Mijn huisarts werkt niet op de donderdag en 11 april was een donderdag. Als je een schriftelijke verwijzing doet, dan verwacht ik ook een schriftelijke afwijzing en geen telefoontje. Want ik ben er van overtuigd dat daar geen psycholoog aan te pas is gekomen.

De verwijzing was om het feit dat ik depressief was en dat dit niks te maken had met de transitie. Of dat verkeerd geformuleerd is door mijn huis arts weet ik niet.

Toen ik een mail terug schreef dat ik deze belachelijke brief op internet wilde zetten, wilde hij meteen een een afspraak maken. Dat heb ik niet gedaan, want dat wordt toch gewoon een intimidatie gesprek waar je niks mee opschiet. Ze hadden de persoon in kwestie moeten ontslaan, dat is de enige remedie.

Wat me nog meer is overkomen in het Zuyderland van te voren Atrium ziekenhuis en daar voor het Sint Jozef ziekenhuis ga ik een apart verhaal overschrijven. Er zijn wel meer afdelingen waar je gediscrimineerd wordt binnen Zuyderland.



Ik heb eens gezocht op de naam Sonny Burm een zeldzame naam die je niet vaak ziet.

Als je dat doet kom je uit op een oerconservatief katholiek
schooltje in Sint Nikolaas in België waar in de jaren tachtig van de vorige eeuw een Sonny Burm zat. Het zou me niet verwonderen als dit dezelfde persoon is.

In de tijd dat deze Sonny Burm op die school zat was een E. H. de Witte directeur een jezuïet. in een Biografie op de site staat het volgende geschreven.

de Witte


Als dit dezelfde Sonny Burm is, dan verwondert me dat niks. We weten waar de katholieke kerk voor staat. Elke LHBT-er is in hun ogen ziek en moet bestreden worden.

Ik heb de site eens gelezen. De biografie van de docenten waar ze les van kregen. Allemaal mannen natuurlijk. Het conservatieve druipt er van af. Mij verwondert nu niks meer. Het was een foute keuze, om Zuyderland te kiezen. Dat moet ik toegeven.

Dat het Zuyderland niet mee gaat met de tijd zie je aan het feit hoe je inzage wilt krijgen in je dossier, daar moet je een aanvrage schriftelijk voor indienen, terwijl ik bij de VuMc, maar ook bij het MuMc het gewoon via internet gaat. Daar bepaal jezelf wat je kunt zien, zonder tussenkomst van een persoon van het ziekenhuis. Zonder censuur dus. Het EPD is er al vanaf 2008, maar niet in het Zuyderland. Ik heb eens gecheckt hoe het is in Roermond in het Laurentisusziekenhuis. Daar is het actief. In Venlo Het VieCuri. Daar is het actief. Het Sint Jans Gasthuis in Weert. Daar is het actief.

In alle grote ziekenhuizen in Limburg is er een Electronisch Patiënten Dossier, behalve in Het Conservatieve Zuyderland.
Dat zegt genoeg.













de Hersenbank

Sinds ik weet dat ik geboren ben met het syndroom van Klinefelter, heb ik de behoefte gehad dat mijn lichaam na de dood gebruikt wordt voor onderzoek naar het syndroom van Klinefelter.
Nu was ik daar naar op zoek, gegaan ik ben bijna 68 en het eeuwige leven heeft niemand. Nu vond ik op de site van het VuMC dat er ook een hersenbank bestaat. Bij de hersenbank kunnen alleen maar mensen hun hersenen en ogen en ruggenmerg donoren als je een bepaalde genetische afwijking hebt. En die heb ik. Het syndroom van Klinefelter staat ook bij dat rijtje.
Voorzichtigshalve heb ik toch eerst een mail gestuurd en ik kreeg een mail terug dat ik in aanmerking kwam. Vandaag heb ik de brief op de post gedaan. Mijn huisarts is mede ondertekenaar, omdat iedereen me in de steek heeft gelaten t.a.v. het feit dat ik transgender ben. Als ik eerlijk moet zijn is ze ook mijn steun en toeverlaat. Bovendien komt er een aantekening in mijn dossier dat mijn lichaam zo snel als mogelijk naar de hersenbank gaat.
Als je ook een afwijking heb die onder de aandoeningen valt die ze kunnen gebruiken, neem een kijkje op
www.hersenbank.nl
De zin van mijn leven is altijd geweest dienstbaar zijn voor anderen en dat blijf ik tot na mijn dood.

Foto's Transitie

Alice, een vriendin van me, studeerde af op een foto opleiding. Ze vroeg aan mij of ik als onderwerp kon dienen aan het begin van mijn transitie. Natuurlijk stemde ik daarin toe. Intussen weet ik dat ze geslaagd is. De foto's staan hier

Fenomeen

Bij de het bloedonderzoek doet zich een bijzonder fenomeen voor. Ten Tijde dat ik Astrogel kreeg, was het testosteron niveau 14 nm/l en mijn vrouwelijk hormoonwaarde was 79.
Gemeten 22 augustus 2018. Ik stop met astrogel en krijg systen 50. Men meet in oktober weer. Mijn testosteron waarde is gezakt naar 1,7 en mijn vrouwelijk hormoon waarde is maar 40. Dat vond men wat weinig, dus ik kreeg de opdracht het dubbel te pakken, tevens schakel ik over naar Estrogel 2 potjes komen overeen met Systen100. Op 15 mei wordt weer gemeten. De vrouwelijk hormoon waarde is nu 70 en de testosteron waarde is 1.0. In de tijd dat ik astrogel gebruikte gebruikte ik maar 25mg dus 1 pompje. Door het hoge niveau van het vrouwelijk hormoon was ik dus voortdurend in conflict met mijn gevoelens. Zowel het mannelijke kan en de vrouwelijke kant zat in een persoon.

Ik had eens op een Facebook site over transgenders gecheckt of nog meer mensen dit hadden, dat is niet zo. Ik kan me niet herinneren dat bij mij ooit de vrouwelijke waarden zijn gemeten, toen ik Androgel kreeg. Dus gebeurt dat ook niet bij andere klinefelters. Dat zouden ze eens moeten doen.

in Memoria

Marion Graal
Toen ik in 2002 ontdekte dat ik geboren was met het syndroom van Klinefelter en de onderzoeken in Maastricht afgerond waren, vroeg men mij naar wel ziekenhuis ik wilde gaan voor verdere behandeling, ik koos voor het atrium ziekenhuis, omdat dit bij wijze van spreken in mijn achtertuin lag. De endocrinoloog die ik kreeg was Marion Graal, het klikte meteen. Ik kreeg haar mailadres voor als ik even niet verder kon, kon ik haar altijd schrijven, toen ik problemen kreeg met plassen mailde ik haar, zelf dacht ik dat ik iets aan mijn lever had, omdat ik er altijd pijn aan had. Ze stuurde me meteen door naar een uroloog en wat bleek ik had blaasretentie. De nieren waren al zo vervuild dat, als het ook maar een paar maanden langer had geduurd, was ik er nu niet meer geweest. In 2009 ging ze tot mijn groot verdriet weg in Heerlen. Ze vertrok naar het midden Oosten. Het klikte niet met de nieuwe endocrinoloog mevr. Van Leeuwen, die was boos dat zij niet i had mogen mee doen aan de documentaire, want Marion had maar 4 klinefelters en zij had er 34. Ook specialisten kunnen klein zielige mensen zijn, ik probeerde mijn geluk in Maastricht, maar ook daar klikte het niet met al die mannelijke endocrinologen. In 2014 was Marion weer terug in Maastricht, en was ze weer mijn endocrinoloog. En het ging weer goed. Zo goed, dat ik besloot om in 2016 naar de Vu te gaan om te kijken of ik nu een man of een vrouw was. Zij meende in de laatste keer dat ik haar zag in april 2017 dat ik een zachtaardige man was. Dat vond ik zelf niet, want ik ben niet zachtaardig. Ik had afgesproken met haar dat ik gewoon weer terug kwam als zij gelijk had, maar het is anders gelopen. Ik bleek inderdaad genderdysfory te hebben en zit nu in een transitie van man naar vrouw.

Tot slot. Ze heeft meegedaan aan mijn
documentaire. Een blijvende herinnering van een super goede arts en een super lief mens.

Eindelijk de waarheid

Zondag j.l. was er Tegenlicht van de VPRO op de TV. Deze keer ging het over Interseksualiteit. Een intersekse vertelde, dat artsen een zwijgplicht hadden t.a.v. tot 2001 aangaande geslacht problemen. Nu is Het syndroom van Klinefelter typisch een probleem wat daar onder valt.
Dus nu komen 2 waarheden boven drijven.
1. Ik kon het niet weten. Er is nooit een arts die het mij vertelt heeft. Dit heeft jaren aan me geknaagd, zou ik het geweten kunnen hebben is het ooit in een gesprek aan de orde gekomen. Niet dus.

2. Mijn moeder heeft gelogen toen ze aan de telefoon in 2002 vertelde dat het de schuld van de artsen waren. Dat was dus niet zo. Zij en haar man dat waren de schuldigen. Zij hadden het moeten vertellen, maar hun eigen belang het gezichtsverlies speelde een grotere rol dan de liefde naar mij toe.

Nu is het ook te verklaren waarom maar 1/3 van alle Klinefelters weet dat hij een Klinefelter is. Er zijn nog meer boeven van ouders.
Zo als die politieagent wiens dochter een genetische afwijking had die hij wist, maar verrekte het zijn dochter te vertellen. Wat een egotrippers. Naderhand krijgt ze kinderen en de problemen die daar mee te maken hebben. Het zijn gewetenloze boeven. Mijn ouders waren dat ook gewetenloze boeven.

Transvisie

Van de transvisie werkgroep uit Utrecht kreeg ik de volgende mail.
Beste Viviënne,

Via het Informatiepunt kwam jou bericht met de vraag om contact bij mij terecht. Ik begrijp dat het voor jou bijzonder lastig is om je te verplaatsen, zeker wanneer dit grote afstanden als Heerlen - Utrecht betreft. Verder lees ik ook dat je behalve de genderdysforie ook lijd aan het Klinefelter syndroom, hetgeen maakt dat je maar weinig echte lotgenoten zult vinden.
Helaas kan ik je niet helpen aan contacten met transvrouwen die bij jou in de buurt zouden wonen. Wij van Vrouwengroep Utrecht houden geen records bij met adressen van onze bezoeksters. Dit mag zelfs niet vanwege de wet op privacy.
Er zijn redelijk wat fora op het internet waarop transmensen zich kunnen inschrijven; bijvoorbeeld van T-Nederland (
https://t-nederland.nl/). Er zijn er vast nog wel meer te vinden, maar dat mag je zelf doen. Wat ik me nog afvraag is of er bij de Nederlandse Klinefelter Vereniging nog aanknopingspunten te vinden zijn (https://klinefelter.nl/nederlandse-klinefelter-vereniging/nederlandse-klinefelter-vereniging-forum/).
Ik wens je succes verder met je transitie.
Met vriendelijke groet, Tanja



Ze verwijzen me door naar het forum van de Klinefeltervereniging. Ik ben niet op zoek naar Klinefelters. Ik ben de enige Klinefelter in Nederland die van man naar vrouw gaat, dus wat heb ik te zoeken op een forum van een Klinefeltervereniging. Bovendien heb ik niks aan een vereniging die niet door Klinefelters zelf geleid wordt maar door de ouders van Klinefelters, die menen dat Klinefelters daar zelf te stom voor zijn.
Ik zit een een transitie van man naar vrouw dus ik zoek mensen die ook in een transitie zitten van man naar vrouw en die daar met mij over willen kletsen en als die mensen uit de parkstad gemeenten komen zou dat geweldig zijn.
Alleen transgender Limburg wil niet meewerken om een of ander duistere redeneren. Waar zijn ze bang voor. Vraag ik me af, zijn ze niet in het leven geroepen om transgenders te helpen, of zijn ze in het leven geroepen om bier te verkopen op hun bijeenkomsten. Die voor mij onbereikbaar zijn.

Transgenders gezocht

Ik zoek contact met transgenders van mijn generatie. Ik ben geboren in 1951, maar aangezien ik altijd met mensen ben omgegaan die veel jonger zijn dan ik zoek ik transgenders van 50+. De foto hier boven is zoals ik nu uit zie anno Januari 2019. Het is een onbewerkte foto.
Ik ben een transgender die van man naar vrouw gaat.
Ik sta er nu helemaal alleen voor, ik had transgender Limburg al eens gemaild, maar ze zijn niet bereid om mij te helpen.
Van Transvisie heb ik niks meer gehoord. Dus ben je transgender en ga je ook van man naar vrouw zoals ik stuur me een
mail.


Nu had ik een vraag gesteld aan Transgender Limburg en aan Transvisie ik kan dit niet echt mensen noemen die bereid zijn om iets voor andere transgenders te betekenen eer een stelletje Jantjes van Leiden. Hoe kan ik het best niks doen want ik ben te lui om iets te doen.
De suggestie van Transgender Limburg doet helemaal de deur dicht. Die kunnen zich nog niet eens in beelden dat transgenders ook gehandicapt kunnen zijn. Ik heb 20 jaar de Apple Gebruikersgroep geleid, elke maand een bijeenkomst georganiseerd, naar mensen toegegaan die ik nog nooit gezien had, om hun apple product weer aan het lopen te maken Secretaris geweest van het FNV in Kerkrade en van de PPR in Kerkrade de PR gedaan van de EK Meubelbeurs Secretaris geweest van een kunstenaarsvereniging en zo iemand spreekt de suggestie uit dat ik niet naar ander mensen durf toe te gaan, in een woord belachelijk.

Nu hieronder de waardeloze antwoorden, bij Transvisie menen ze dat Heerlen in Utrecht of Brabant ligt.



Beste Viviënne,

helaas kan ik je niet direct helpen in contact te komen met andere transvrouwen, vanwege de privacy. Onze bijeenkomsten zijn zeker geen typische uitgangsgelegenheid en bieden juist de mogelijkheden om met andere transpersonen in gesprek te gaan. Ik begrijp dat het een grote stap is om naar zo'n bijeenkomst te gaan, maar ik hoop dat de sfeer het reizen meer dan waard maakt.
Met vriendelijke groet,
Kathelijn Vriezen-Hensgens
Coördinator Transgender Limburg



Beste Viviënne,

Wanneer je naar één van onze lotgenoten contactgroepen komt kom je misschien transvrouwen tegen die bij jou in de buurt wonen.  Kijk op onze site naar de vrouwengroep, zie
https://www.transvisie.nl/lotgenoten/vrouwengroep/ . De bijeenkomsten zijn elke 3e zondag van de maand in Utrecht. Reiskosten kun je declareren. Verder hebben we een groep in Bergen op Zoom, zie https://www.transvisie.nl/lotgenoten/brabantsewal-groep/ .
Transgender Limburg organiseert bijeenkomsten in Maastricht en in Venlo, zie
http://transgenderlimburg.nl/agenda/ . Misschien is het toch aan te raden om daar een keertje naar toe te gaan en te kijken of je daar iemand tegenkomt die bij jou in de buurt woont. Je weet maar nooit.
Ik hoop dat ik je hiermee heb geholpen en wens je veel succes.

Met vriendelijke groet,
Anne Kalverda